Bulkang Mayon

Matatagpuan sa lalawigan ng Albay sa bansang Pilipinas ang aktibong Bulkang Mayon. Inihahambing ito sa Bundok Fuji ng bansang Hapon dahil sa tila perpekto nitong hugis. Matatagpuan ang Lungsod ng Legazpi ilang kilometro sa timog nito.

Ayon sa mga volcanolohigo, isa itong stratovolcano o kompositong bulkan. Ang tila simetriko niton kona ay nabuo sa pamamagitan ng pagkapatong-patong ng mga daloy ng lahar at lava. Dahil umaabot ng halos 50 beses na ang mga pagsabog nito sa nakaraang 400 taon, itinuturing itong pinakaaktibong bulkan sa buong bansa. Matatagpuan ito sa isang convergent plate boundary¹ sa gitna ng Platong Eurasianat ng Plato ng Plipinas.

¹lugar kung saan nagkikita ang isang continental plate at isang oceanic plate. Dito tinunulak pababa ng mas magaan na continental plate ang mas mabigat na oceanic plate; Sa pagkatunaw ng bato nabubuo ang magma.

Ang bulkang Mayon ay may 47 pagsabog sa kasaysayan; ang una ay sa taong 1616, ang pinakahuli ay may katamtamang pagbuga ng lava nuong June 2001. Ang pinakamalakas na pagsabog ng bulkang Mayon ay nuong Pebrero 1, 1814. Natabunan ng lava ang bayan ng Cagsawa at may 1,200 taong namatay. Ang bell tower ng simabahan ng bayan ang nakikita na lamang sa ibabao ng lupa. Pyroclastic flows, ang mainit na abo ang nakapatay sa 77 katao, karamihan magsasaka, sa huling malakas na pagsabog ng Mayon nuong 1993. Sa taong 1984, mahigit 73,000 katao ang pinaalis sa 'danger zones' ayon sa mga scientists ng Philippine Institute of Volcanology and Seismology, wala naman naulat na may namatay.

Hagdan-Hagdang Palayan

Ang Hagdan-hagdang Palayan ng Banawe (Ingles: Banaue Rice Terraces) ay mga 2000-taong gulang na mga hagdanang-taniman na nililok sa mga bulubundukin ng Ifugao sa Pilipinas ng mga ninuno ng mga katutubong mamamayanang Batad. Karaniwang tinatawag ito ng mga Pilipino bilang "Ikawalong Kahangahangang Pook sa Mundo".^{[1][2][3][4][5]} Tinatawag itong payew sa katutubong pananalita sa Ifugao.

Pinaniniwalaang gawa lamang ang mga mga palayang ito sa kaunting kagamitan at karamihang gawa na gamit ang mga kamay. Matatagpuan ang mga palayan sa humigit-kumulang na 1500 metro (5000 ft) sa itaas ng dagat at sumasakop ng lugar na may laking 10,360 kilometro kuadrado(mahigit kumulang sa 4000 milya kuadrado) ng gilid ng bundok. Pinapatubig ito sa pamamagitan ng isang sinaunang sistemang patubig mula sa mga kagubatan sa itaas ng mga palayan. Sinasabing kung pagdudugtungin ang mga dulo hakbang, papalibot ito sa kalahati ng mundo.

Bahagi ang Hagdan-hagdang Palayan ng Banawe ng Mga Hagdan-hagdang Palayan ng ng Cordillera, isang sinaunang gawang taong estruktura na umaabot mahigit kumulang sa 2,000 hanggang sa 6,000 taong gulang. Matatagpuan ito sa mga lalawigan ng Apayao, Benguet,Lalawigang Bulubundukin at Ifugao, at isang Pook na Pamanang Pandaigdig ng UNESCO.

Hagdan-Hagdang Palayan

Ang Hagdan-hagdang Palayan ng Banawe (Ingles: Banaue Rice Terraces) ay mga 2000-taong gulang na mga hagdanang-taniman na nililok sa mga bulubundukin ng Ifugao sa Pilipinas ng mga ninuno ng mga katutubong mamamayanang Batad. Karaniwang tinatawag ito ng mga Pilipino bilang "Ikawalong Kahangahangang Pook sa Mundo".^{[1][2][3][4][5]} Tinatawag itong payew sa katutubong pananalita sa Ifugao.

Pinaniniwalaang gawa lamang ang mga mga palayang ito sa kaunting kagamitan at karamihang gawa na gamit ang mga kamay. Matatagpuan ang mga palayan sa humigit-kumulang na 1500 metro (5000 ft) sa itaas ng dagat at sumasakop ng lugar na may laking 10,360 kilometro kuadrado(mahigit kumulang sa 4000 milya kuadrado) ng gilid ng bundok. Pinapatubig ito sa pamamagitan ng isang sinaunang sistemang patubig mula sa mga kagubatan sa itaas ng mga palayan. Sinasabing kung pagdudugtungin ang mga dulo hakbang, papalibot ito sa kalahati ng mundo.

Bahagi ang Hagdan-hagdang Palayan ng Banawe ng Mga Hagdan-hagdang Palayan ng ng Cordillera, isang sinaunang gawang taong estruktura na umaabot mahigit kumulang sa 2,000 hanggang sa 6,000 taong gulang. Matatagpuan ito sa mga lalawigan ng Apayao, Benguet,Lalawigang Bulubundukin at Ifugao, at isang Pook na Pamanang Pandaigdig ng UNESCO.

Mt.Apo in Davao

Mount Apo is a large solfataric, potentially-active stratovolcano in the island ofMindanao, Philippines. With an altitude of 2,954 metres (9,692 ft), it is the highestmountain in the country and is located between Davao City and Davao del Sur provincein Region XI and Cotabato province in Region XII. The peak overlooks Davao City 40 kilometres (25 mi) to the northeast, Digos City 25 kilometres (16 mi) to the southeast, and Kidapawan City 20 kilometres (12 mi) to the west.

Apo, which means "ancestor", is flat-topped mountain with three peaks and is capped by a 500-metre-wide (1,600 ft) volcanic crater containing a small crater lake. The date of its most recent eruption is unknown, and none are verified in historical times.

The volcano is one of the most popular climbing destinations in the Philippines with the summit, on the average, takes two days to reach. The first recorded climb was on October 10, 1880, by a party led by Joaquin Rajal, then Spanish governor of Davao.

Palawan

Ang Palawan ay isang pulong lalawigan ng Pilipinas na matatagpuan sa rehiyong Luzon. Ang Lungsod ng Puerto Princesa ang kapital nito at ang pinakamalaking lalawigan sang-ayon sa laki ng lupain. Bumabagtas ang mga pulo ng Palawan mula sa Mindoro hanggang Borneopatungong timog-kanluran. Matatagpuan ito sa pagitan ng Dagat Timog Tsina sa hilangang-kanluran at Dagat Sulu sa timog-silangan.

Pinangalan ang lalawigan sa pinakamalaking pulo ang Pulo ng Palawan.